آلترناتیوچه تفاوتی با براندازی دارد؟- قسمت اول

آلترناتیو چیست و چه تفاوتی با نیروی برانداز دارد؟

از قیام دی ماه سال قبل تاکنون که یکسال می گذرد و همه چشم اندازها حکایت از سرنگونی نظام دیکتاتوری مذهبی و جمهوری اسلامی در ایران می‌کنند، بعضاً یک سؤال در ذهن نسل جوان ایران موج می‌زند که آلترناتیو بعدی کیست و یا چیست؟

این البته سؤال به‌جایی است، چرا که مردم ایران از سال ۱۳۶۰ تاکنون بطور ‌ بی‌سابقه‌ای در یک سانسور و محاصره خبری شدید توسط حکومت دیکتاتوری ملاها قرار گرفته‌اند که در تاریخ سابقه نداشته است و در نتیجه از خیلی اخبار خارج کشور و حتی داخل ایران بی خبر و محروم هستند و شناخت چندانی از گذشته ۲۰ الی ۳۰سال قبل ایران ندارند و بهمین دلیل بعضاً دچار این سؤال می شوند که با چه شاخص یا شاخصهایی می شود یک آلترناتیو و جایگزین سیاسی  را شناخت؟

 و چه تفاوتهایی هست بین برانداز بودن با آلترناتیو بودن؟

اینها سؤالات به‌جایی هستند که البته جواب درستی می‌خواهند.

در اینجا سعی شده است در چند محور این شاخصها بصورت مختصر گفته شود، که با درک درست از اینکه یک آلترناتیو چه شاخصهایی باید داشته باشد، درمی یابیم که یک فرد به تنهایی و یا حتی چند نفر که  برانداز هم باشند نمیتوانند آلترناتیو باشند، بلکه  باید یک ظرف و یک سازمان مناسب برای این کار داشته باشند که از هر لحاظ یک تمامیت باشد و درعین حال ظرفیت سرنگون کردن و تغییر رژیم و جایگزین شدن برای یک دوره موقت تا انتخابات مجلس مؤسسان را داشته باشد.

شاید این کمکی بکند به اینکه چگونه نیروهایمان را در جهت سرنگونی این رژیم هم سو کنیم و در یک ظرف بریزیم و بفهمیم وقتی میگوییم اتحاد براندازان منظور چیست؟ و آنگاه به درک درستی از عبارت «اتحاد براندازان» دست پیدا کنیم. 

آلترناتیو یعنی چه؟ 

آلترناتیو در فرهنگ لغاتها مختلف عموما به صورتهای مشابه تعریف شده است : جایگزین،گزینه، بدیل، شق یا راه‌حل دوم به جای راه‌حل اول و... را به‌عنوان ما بازاء فارسی «آلترناتیو»، پیشنهاد کرده‌اند.

اما در فرهنگ سیاسی دو معنی دارد:

الف ـ آلترناتیو در کشورهای دموکراتیک‌،‌ منظور کشورهایی که انتخابات ازاد در آنها هست، به حزبی که در مقابل حزب حاکم قرار می‌گیرد و خود را برای کسب قدرت در انتخابات بعدی آماده می‌کند، آلترناتیو یا دولت سایه می‌گویند.

ب ـ آلترناتیو اما در کشورهایی که در محاصره دیکتاتوری هستند و امکان انتخابات ازاد نیست  و به‌اصطلاح غیردموکراتیک گفته می شوند،‌ تشکلی است که قصد سرنگون کردن قدت حاکم را دارد و از برنامه‌ها و نیروهای لازم برای تحقق این هدف برخوردار است. محتوا و ویژگیهای یک آلترناتیو واقعی، بایستی مشخص شود تا بتوان آن را آلترناتیو یا بدیل سیاسی محسوب کرد.

بعنوان مثال ژنرال دوگل رهبر مقاومت فرانسه و پرزیدنت منتخب مقاومت فرانسه بود، او در طول دورانی که فرانسه تحت اشغال نیروهای نازیسم هیتلری بود ، امکان هیچگونه فعالیت سیاسی در داخل فرانسه نداشت، بهمین دلیل از انگستان دست به مقاومت مسلحانه زد و بعد از آزاد شدن فرانسه، بعنوان رهبر مقاومت و آلترناتیو به کشورش باز گشت و ابتدا یک اساسنامه داشتند که اولین دولت جدید که روی کار آمد، انتخابات آزاد گذاشت و «مجلس مؤسسان» را تشکیل دادند و سپس اساسنامه را که از قبل نوشته بودند، تکمیل کرده و با مشورت در همین مجلس مؤسسان و تکمیل کردن، آنرا به رأی مردم گذاشتند و با تصویب شدن آن مجددا جمهوری فرانسه اعلام شد.

مشابه همین کار در کشورهای هند بعد از استقلال، در کشورهای آفریقایی بعد از استقلال همینگونه انجام شده است.

البته قرار بود که بعد از انقلاب ضدسلطنتی در ایران هم مشابه همین انجام شود، ولی خمینی، این دزد بزرگ قرن، که روی اعتماد مردم بقدرت رسیده بود، به همه حرفهایش پشت کرد و پایه و اساس دیکتاتوری آخوندی را گذاشت.

آلترناتیو چرا باید قبل از سرنگونی یک دیکتاتوری وجود داشته باشد؟

با تجزیه و تحلیل انقلاب سال ۵۷ که به آن بدرستی انقلاب ضدسلطنتی گفته می شود ، بخوبی در می یابیم که در زمان شاه و انقلاب ضدسلطنتی، هیچ آلترناتیوی وجود نداشت، یعنی نیرویی که در پروسه روزگار و نبرد علیه دیکتاتوری شاه در همه زمینه ها عمل کرده و امتحان داده باشد وجود خارجی نداشت.

کلیه نیروهای انقلابی و از جان گذشته در زندان بودند و بدلیل بودن در حیطه و محدوده دیکتاتوری نتوانسته بودند خودشان را به صورت مکفی به مردم بشناسند، تنها در این میان خمینی بود که با استفاده از منبرها و فرهنگ مذهبی مردم خودش را بعنوان رهبر قالب کند و بعد هم با زد و بندهای سیاسی که انجام داده بود، بعنوان جایگزین وارد ایران بشود به همین دلیل به او گفته می شود« سارق بزرگ قرن و رباینده اعتماد مردم» و هیچوقت هم برنامه منسجمی که بصورت موادی و یا طرح باشد ارائه نکرد، چرا که اصلا مادون این بحثها بود. 

به دلیل این تجربه است که آلترناتیو باید قبل از سرنگونی با عمل مشخص و ارائه برنامه مشخص خودش را به مردم شناسانده باشد.

شورای ملی مقاومت به مثابه تنها آلترناتیو جمهوری اسلامی

Posted in: آلترناتیو,انقلاب ۵۷,ایران,براندازی,جمهوری اسلامی,خمینی,دیکتاتوری,سرنگونی,شاه,قیام ۹۶,مقاله