آنتونيو گرامشي انقلابی بزرگ ایتالیایی ؛ فیلسوف ؛ سیاستمدار و نظريه‌پرداز بزرگ مارکسيست

 

  نگاهی کوتاه به زندگی و اثار آنتونيو گرامشي انقلابی بزرگ ایتالیایی ؛ فیلسوف ؛ سیاستمدار و نظريه‌پرداز بزرگ مارکسيست

آنتونيو گرامشي انقلابی بزرگ ایتالیایی ؛ فیلسوف ؛ سیاستمدار و نظريه‌پرداز بزرگ مارکسيست

آنتونيو گرامشي انقلابی بزرگ ایتالیایی؛ فیلسوف؛ سیاستمدار و نظريه‌پرداز بزرگ مارکسيست، ‌و از رهبران و بنيان‌گذاران حزب کمونيست ايتاليا بود. گرامشی از تئوریسین‌ها و مبارزان ضدسرمایه‌داری است که مشهور و معروف به ابداع تئوری و نظریه و اصطلاح مشهور هژمونی (فرادستی /  فرادستی فرهنگی) است.

او یکی از مهم­ترین نظریه­پردازان بزرگی است که نظریاتش به شدت بر مطالعات فرهنگی­، مارکسیسم ایتالیا و اروپا تاثیر­گذار بود. آنتونیو گرامشی مبارزی خستگی‌ناپذیر علیه فاشیسم بود.

 موسولینی رهبر حزب فاشیست ایتالیا وی را مغز متفکّر حزب کمونیست ایتالیا می‌شمرد و او بود که باعث شد گرامشی سال‌های بسیاری را در زندان‌های حاکمیت فاشیستی به اسارت بگذراند. در خلال محاکمه‌اش، موسولینی درباره او گفت: «نباید بگذاریم این مغز دیگر فکر کند.»

کولاکوفسکي یکی از سیاستمداران معروف ، گرامشي را بديع‌ترين متفکر نسل کمونيست‌هاي پس از لنين و لنينيسم مي‌داند.

آنتونیو گرامشی بعنوان یک نظریه‌پرداز کمونیستی شناخته می‌شود

آنتونيو گرامشی در بيست‌وهشتم ژانويه 1891در خانواده‌اي از طبقه متوسط به پايين، در جزيره ساردنيا ايتاليا به دنيا آمد. آنتونيو گرامشی گرفتار بيماري سختي شد كه در نتيجه آن تا پايان عمر گوژپشت ماند. وي به سبب قوزي که بر پشت داشت از سوي همکلاسان و دوستانش مورد آزار قرار مي‌گرفت و همين باعث شد تا به انزوا پناه ببرد و به مطالعه تاريخ و فلسفه بپردازد.

او در هنگام کودکي گاهي از مدرسه فرار مي‌کرد تا کمک خرج خانواده‌اش باشد و درنهايت در 9سالگي دبستان را ترک کرد و به کار مشغول شد. بعدا مجددا تحصيلات خود را در رشته زبان‌شناسي ادامه داد و از همين دوران رفت و آمد را به محافل سوسياليست ايتاليا آغاز کرد.

در سال 1911 گرامشي 20 ساله، براي ادامه تحصيل وارد دانشگاه شد و در زمينه علوم‌انساني به تحصيل مشغول شد. اما انتخابات 1913 و جنگ اروپا در ابتداي درس ، گرامشي جوان را به يک سياستمدار حرفه‌اي تبديل کرد.آنچنانکه از سال 1914 براي نشريات سوسياليستي مقاله مي‌نوشت و در ۱۹۱۶ نيز در روزنامه «آوانتي» ارگان حزب کمونيست ايتاليا مشغول به کار شد. گرامشي از خط مشي تشکيل يک بلوک ضد فاشيست پشتيباني مي‌کرد . او در سال ۱۹۲۶، بدليل فعاليت‌هاي انقلابي زنداني شد و دادگاه حکومت فاشيست او را به ۲۰ سال زندان محکوم کرد.

در سی و پنج سالگی ( ماه نوامبر ۱۹۲۶) گرامشی به جرم مخالفت با موسولینی بازداشت و روانه اردوگاه زندانیان سیاسی شد. در سال ۱۹۲۷ گرامشی به زندانی در میلان فرستاده شد و از آنجا به رم منتقل گردید. او به بیست سال حبس محکوم شده بود.

آنتونیو گرامشی در زندان بنیتو موسولینی، دیکتاتور فاشیستی ایتالیا

در سال ۱۹۲۹ بالاخره به گرامشی اجازه نوشتن دادند و هشتم فوریه این سال نخستین تاریخ در «دفترچه یادداشت‌های زندان» اوست. گرامشی حافظه حیرت‌آوری داشت. در طول سال‌های زندان به او اجازه نمی‌دادند کتاب‌های کمونیستی بخواند و به این ترتیب هر نقل قولی که در نوشته‌هایش آورده، خصوصاً نقل قول‌های مربوط به آثار مارکس، عبارت است از تعبیراتی که (تقریباً به طور دقیق) به خاطر می‌آورده است.

سرانجام در بیست و هشتمین روز آوریل ۱۹۳۷ آنتونیو گرامشی در سن 46سالگي پس از سال‌ها تحمل زندان و مصائب بسيار درگذشت و از اين رو است که او را در جنبش چپ به عنوان «شهيد جنبش» ارج مي‌نهند. خواهرزنش، تاتیانا، هر ۳۳ کتاب او را به صورت قاچاق از زندان برای انتشار خارج کرد.

آنتونیو گرامشی بعنوان یک شهید جنبش چپ

Posted in: تاریخ جهان