دومین سالگرد قیام مهسا امینی را به قیامی دوباره تبدیل کنیم

مهسا امینی(ژینا امینی) که در ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ بدست نیروهای انتظامی شکنجه و کشته شد

دومین سالگرد قیام مهسا امینی(ژینا) یادآور رعشه‌های سرنگونی بر نظام دیکتاتوری مذهبی در ایران است.

دومین سالگرد قیام مردم ایران به دنبال کشته شدن مهسا امینی در ۲۵ شهریور ۱۴۰۱، به‌عنوان یکی از نقاط عطف تاریخ معاصر ایران به شمار می‌آید. مهسا امینی، دختر جوانی که به دلیل حجاب ناکامل توسط نیروهای انتظامی دستگیر و سپس به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت، دو روز بعد درگذشت و این واقعه موجی از اعتراضات را در سراسر ایران به راه انداخت. مردم با نارضایتی از وضعیت موجود، به خیابان‌ها آمدند و در تظاهرات ضدحکومتی خواستار تغییرات عمیق در نظام سیاسی کشور شدن

در پی این تظاهرات، حکومت جمهوری اسلامی به رهبری علی خامنه‌ای، با تمام قوا به سرکوب معترضان پرداخت. براساس گزارش‌ها، بیش از ۷۵۰ نفر در این سرکوب‌ها کشته و تعداد زیادی زخمی شدند. یکی از نمادهای مظلومیت این قیام، کیان پیرفلک، کودک ۱۰ ساله‌ای بود که در این خشونت‌ها جان باخت. سرکوب گسترده و بی‌رحمانه نیروهای حکومتی، اگرچه تظاهرات را موقتا متوقف کرد، اما نتوانست خشم و نارضایتی مردم را خاموش کند

در همین زمان، جوانان و زنان شجاع، با استفاده از روش‌های مختلف مقاومت، از جمله حمله به اماکن نظامی و دولتی با کوکتل مولوتوف، خشم خود را نسبت به وضعیت کشور نشان دادند. بسیاری از این اماکن به آتش کشیده شد و شور و هیجان انقلابی در بین مردم رشد یافت. علاوه بر این، کانون‌های شورشی که تا پیش از این به صورت محدود فعالیت می‌کردند، در جریان این قیام رشد چشم‌گیری داشتند و توانستند نقش مهمی در سازماندهی و هدایت اعتراضات ایفا کنند.

در همین حال، برخی از نیروهای سیاسی مخالف، از جمله رضا پهلوی و جریان‌های وابسته به استعمار و ارتجاع، تلاش کردند تا رهبری این انقلاب را به‌دست بگیرند و آن را مانند انقلاب ۵۷ به نفع خود مصادره کنند. اما نیروی اصلی اپوزیسیون، سازمان مجاهدین خلق، با هوشیاری و نقش فعال خود در میان مردم، مانع از این اقدام شد. شعار "مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر" که از دل مردم و جنبش‌های انقلابی برخاست، به یکی از شعارهای محوری قیام تبدیل شد و نشان داد که این بار مردم ایران برای آزادی و دموکراسی، نه به بازگشت به گذشته و نه به ادامه وضعیت موجود رضایت نخواهند داد

آنچه که در این قیام بیش از همه درخشید‌، نقش زنان آزاده میهن‌مان بود که بدلیل ماهیت ارتجاعی و قرون وسطایی رژیم آخوندی و در تعارض با این رژیم به خیابانها ریختند و صدها تن از شهدای قیام را زنان میهن‌مان تشکیل می‌دهند.

صدها زن ایرانی که در قیام ۱۴۰۱ در کف خیابانها به شهادت رسیدند

امید به سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی همچنان در دل مردم زنده است و بسیاری از نیروهای آزادی‌خواه و اپوزیسیون معتقدند که تنها با همبستگی و قیام مردمی می‌توان این دیکتاتوری مذهبی را پایان داد. در این سالگرد، مردم ایران همچنان چشم‌انتظار قیامی دیگر هستند؛ قیامی که با اتحاد و همبستگی نیروهای مردمی و اپوزیسیون، می‌تواند به سرنگونی این رژیم ستمگر منجر شود.

Posted in: تاریخ ایران,زنان ایران