آلترناتیو چیست و چه تفاوتی با نیروی برانداز دارد؟- قسمت پنجم و پایانی

آلترناتیو با ثقل سیاسی

بدون قدرت آلترتاتیو را نمی شود ساخت  و قدرت است که به آلترناتیو معنا می دهد و آلترناتیو می سازد . به عبارت بهتر، آلترناتیوی که تصاحب قدرت سیاسی را نشانه رفته است ، «ظرف« کنارهم قرارگرفتن "قدرتهای" گوناگون است . قدرت تئوریک ، قدرت نظامی ، قدرت سیاسی ، قدرت اقتصادی و قدرت سازماندهی . قدرتهایی که مستقل از بزرگ و کوچک بودنشان به لحاظ کمی ، به لحاظ کیفی در طراز نیروی آلترناتیو باشند . آلترناتیوی که فاقد این اقتدارباشد تنها نقش تدارکاتچی  و یا کارگذار قدرتی دیگر(هر قدرتی ) را خواهد .

نیروهای رزمنده مجاهد خلق 

رژه قسمتی از نیروهای زرهی ارتش آزادیخبش ملی ایران

نتیجه گیری:

در پایان بصورت مختصر شاخصهای الترناتیو یکبار بیان می شود:

شاخصهای یک آلترناتیو :

-         برخورداری از نیروی جان برکف و آماده فداکاری که آماده سرنگونی هست.

-         برخورداری از ریشه های عمیق اجتماعی که خودش را در نقش فعال در سالیان متوالی گذشته نشان بدهد.

-         برخورداری از یک شبکه فعال و سازمانیافته در سراسر کشور که  آلترناتیو با آن قادر هست تظاهرات و اعتراضات را سمت و سو بدهد.

-         توانایی کسب اطلاعات علنی و سری از دشمن و تأمین مالی خود با اتکاء به شبکه مردمی حامی خودش.

-         برخورداری از یک تشکیلات و ساختار و مناسبات دمکراتیک با سلسله مراتب مشخص.

-         رهبری مشخصی که در مخالفت با رژیم شکل گرفته باشد و در طی سالیان خودش را نشان داده باشد. این رهبری نمی تواند جزیی یا دنبالچه ای از رژیم کنونی باشد.

-         داشتن پلاتفرم سیاسی مشخص با نفی هرگونه دیکتاتوری از نوع موروثی و یا مذهبی و مبتنی بر جمهوری آزاد متکی بر آراء مردم باشد.

-         دربرگیرنده تمایلات مختلف سیاسی و اقشار و طبقات جامعه ایران که خواهان یک نظام دمکراتیک هستند.

-         داشتن کادرها و حامیان از میان اقشار تحصیلکرده  و متخصص که قدرت اداره کشور را به او می دهد.

-         شناخته شدگی بین المللی و توان سازمان دادن کمپین های بین المللی برای بیان طرح مطالبات مردم ایران.

جلسه ای از شورای ملی مقاومت ایران

طرح ده ماده ای الترناتیو از زبان مریم رجوی در رابطه با ایران فردا

1.     از نظر ما آرای مردم تنها ملاک سنجش است و بر همین اساس خواهان یک حکومت جمهوری مبتنی بر آرای مردم هستیم.
۲. ما خواهان یک نظام کثرت گرا، آزادی احزاب و اجتماعات هستیم. در ایران فردا ما به کلیه آزادیهای فردی احترام می‌گذاریم.  و بر آزادی بیان و آزادی کامل رسانه‌ها و دسترسی بی‌قیدوشرطِ همگان به فضای مجازی تأکید داریم.
۳. ما در ایران آزاد شده فردا، از لغو حکم اعدام دفاع می‌کنیم و نسبت به آن متعهدیم.
۴. مقاومت ایران از جدایی دین و دولت دفاع خواهد کرد، هرگونه تبعیض در مورد پیروان کلیه ادیان و مذاهب ممنوع خواهد بود.
۵. ما به برابری کامل زنان و مردان در کلیه حقوق سیاسی و اجتماعی و مشارکت برابر زنان در رهبری سیاسی معتقدیم. هر گونه اشکال تبعیض علیه زنان ملغی خواهد شد، و آنان از حق انتخاب آزادانه پوشش، ازدواج، طلاق، و تحصیل و اشتغال برخوردار خواهند بود.
۶. ایران فردا، کشور عدالت و قانون است. ما خواهان ایجاد یک نظام قضایی مدرن مبتنی بر احترام به اصل برائت، حق دفاع، حق دادخواهی، حق برخورداری از محاکمه علنی و استقلال کامل قضات هستیم. همچنین قانون شریعت آخوندی در ایران فردا جایی نخواهد داشت.
۷. ایران فردا کشور احترام به حقوق‌بشر است. ما متعهد به «بیانیه جهانی حقوق‌بشر» و میثاقها و کنوانسیونهای بین‌المللی ازجمله، «میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی»، «کنوانسیون علیه شکنجه» و «کنوانسیون حذف کلیه اشکال تبعیض علیه زنان» می‌باشیم.
۸. ما مالکیت شخصی، سرمایه‌گذاری خصوصی و بازار آزاد را به‌رسمیت می‌شناسیم. و این اصل را پیشاروی خود داریم که چه در اشتغال و چه در کسب و کار تمام مردم ایران باید از فرصتهای برابر برخوردار باشند.
از نظر ما ایران فردا کشور حفاظت از محیط زیست و احیاء آن خواهد بود.
۹.  سیاست خارجی ما مبتنی بر همزیستی مسالمت‌آمیز، صلح و همکاریهای بین‌المللی و منطقه‌یی و احترام به منشور ملل متحد خواهد بود و با همه کشورها رابطه خواهیم داشت.
۱۰. ایران آزاد فردا یک کشور غیراتمی و عاری از سلاح‌های کشتار جمعی خواهد بود.

پایانی

با این مشخصات، پس آلترناتیو نیرویی هست که دارای رهبری مشخصی هست که متناسب با آن مرحله از مبارزه اجتماعی هست و اینکه کل آلترناتیو در پروسه پراتیکهای اجتماعی و سیاسی و مبارزه امتحان خودش را به لحاظ صلاحیت سیاسی و اجتماعی و بین المللی نشان داده است و یکدفعه سبز نشده است.

حال من یا تعدادی که برانداز هستیم چه می توانیم بکنیم؟
چه بعنوان فرد و یا چه بصورت جمعی مثل همه تجمعات سیاسی، با پذیرفتن پلاتفرم سیاسی، تأکید میکنم، پلاتفرم سیاسی هست که میتوانیم انرژیهایمان را در یک ظرف ریخته و به سرنگونی این رژیم و ازاد کردن ایران و ایرانی سرعت ببخشیم.

این وظیفه و مسؤلیت هر ایرانی هست که خواهان یک ایران آزاد و دمکراتیک می باشد، بقیه همه آن سراب هست و به هرز دادن انرژی و کند کردن و یا مانع شدن از تحقق سرنگونی و محقق شدن بهاران آزادی.

اگر در تاریخ معاصر ۴۰ ساله اخیر دقت کنیم می بینیم که شورای ملی مقاومت ایران به تمامیت یک آلترناتیو هست ، چرا که از ۳۷ سال پیش تشکیل شده، دارای رهبری مشخص و حتی دارای شورایی هست که بصورت مجلس در تبعید در حال کار هست و در عین حال دارای یک پلورالیسم هست که متشکل از مجموع نیروهای سیاسی بالنده ایران است و همچنین دارای بازوی اجرایی قوی هست به نام ارتش ازادیبخش ملی که در طی ۸ سال با نزدیک به ۱۰۰عملیات جام زهر آتش بس را به حلقوم رژیم خمینی ریخت و کادرهایی دارد که در هرلحظه آماده فدا کردن خودشان می باشند و پلاتفرم ۱۰ ماده ای که مریم رجوی بعنوان رئیس جمهور دوره موقت آنرا اعلام کرده است و این شورا در اکثر کشورهای اروپایی و امریکای شمالی دفاتر سیاسی دارد که تا حدی شبیه سفارتخانه می باشند و در میتنیگی که هر سال در پاریس انجام میدهد بیش از صدهزار نفر شرکت می کنند و در آخرین میتینگ آنها در ۳۰ خرداد ۱۳۹۷که به نام کهکشان عموما شناخته می شود بیش از ششصد مقام سیاسی از کشورهای اروپایی، امریکایی و خاورمیانه و شمال آفریقا و اسیا در ان شرکت داشتند و آنرا بعنوان تنها جایگزین سیاسی به رسمیت شناخته اند.

البته این فقط یاران و هواخواهان این شورا نیستند که این را می گویند، بلکه خود حکومت آخوندی و شخص ولی فقیه در یک سخنرانی که بعد از قیام دیماه سال قبل داشت به یک مثلث با سه رأس اشاره کرد که یک رأس آن مردم به جان آمده بودند که خواهان سرنگونی این نظام هستند و یک رأس دیگر آن انزجار بین المللی و فاصله گرفتن از این رژیم بود و رأس سوم همین شورای ملی مقاومت بود.

همانطور که شرایط میهن نشان میدهد، زمان سرنگونی این رژیم و حاکمیت مردمی توسط یک نیروی سازمانیافته فرارسیده است، پس هر ایرانی که خواهان یک ایران آباد و ازاد و مستقل می باشد، میتواند با پیوستن به این ظرف که همه الزامات سرنگونی در آن آماده است کمک کند به سرعت بخشیدن در ازاد کردن کشور اسیرمان از چنگ حاکمانی که جز زور زبان دیگری نمی فهمند.

بیشتر بخوانید »

نامگذاری تروریستی سپاه پاسداران و پیامدهای آن برای جمهوری اسلامی ایران - قسمت اول

در یک سلسله مقالات راجع به نامگذاری تروریستی سپاه پاسداران و پیامدهای آن برای جمهوری اسلامی ایران، تاریخچه ای از روند و علل نامگذاری تروریستی سپاه پاسداران را خواهم نوشت که در چند شماره خواهد بود 

نامگذاری تروریستی سپاه پاسداران، پیامدهای آن برای جمهوری اسلامیو منافع آن برای مردم و مقاومت مردم ایران

در تاریخ ۸ آوریل ۲۰۱۹ وزارت خارجه امریکا اعلام کرد که سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران را در لیست تروریستی گروهها و سازمانهای خارجی قرار خواهد گرفت و این امر در تاریخ ۲۶ فروردین ۹۸ این امر بصورت یک قانون در امریکا ابلاغ شد که کلیه کشورهای دنیا در صورت هرگونه روابط تجاری با سپاه پاسداران یا ارگانهای مربوط به آن جریمه های نقدی می شوند وافراد داخل امریکا به ۲۰ سال زندان در خود امریکا محکوم خواهند شد.

در ابتدا شناختی از واژه تروریسم داشته باشیم و سپس نگاهی کوتاه به عملکرد تروریستی رژیم جمهوری اسلامی ایران از ابتدای انقلاب ۱۳۵۷ تاکنون خواهیم داشت.

و در قسمت پایانی نامگذاری تروریستی سپاه پاسداران و پیامدها و آثار آن را بر این رژیم بررسی خواهیم کرد.

واژه تروریسم

در جهان امروزی، تعریف دقیقی از واژه «تروریسم» ارائه نشده‌است. زیرا هنوز هیچ تعریفی از تروریسم در سازمان ملل متحد تعریف نشده که مورد توافق همه کشورهای عضو باشد.

جمهوری اسلامی ایران، پدرخوانده تروریسم بین المللی

واژه‌شناسی فارسی

ترور به فرانسوی: (terreure) در زبان فرانسوی به معنای دهشت و دهشت‌افکنی است. اولین کاربرد واژه ترور در جهان مدرن، مانند بسیاری از مفاهیم نوین ازجمله «پیشرفت و ترقی» از انقلاب فرانسه نشأت می‌گیرد و البته برعکس امروز، بار معنایی مثبت داشته‌است.

 در لغت‌نامه دهخدا آمده‌است: «ترور مأخوذ از terreure و به معنای قتل سیاسی به وسیله اسلحه در فارسی متداول شده‌است و تازیان معاصر إهراق را به‌جای ترور به کار می‌برند و این کلمه در فرانسه به معنای وحشت و خوف آمده و حکومت ترور هم اصول حکومت انقلابی است که پس از سقوط ژیروندن‌ها (معروف به بریسوتن‌ها،جناحی سیاسی در هیئت مقننه و نشست ملی در آستانه انقلاب کبیر فرانسه در سالهای ۱۷۹۰ تا ۱۷۹۲ بودند که در فرانسه مستقر شد و اعدام‌های سیاسی فراوانی را متضمّن بود.)

فتح باستیل در ۱۴ ژوئیه ۱۷۸۹

تروریسم دولتی

واژه تروریسم دولتی واژه‌ای جنجال‌برانگیز است. تروریسم دولتی اصطلاحی است که برای دخالت دولت یا دولت‌هایی در امور داخلی یا خارجی دولتی دیگر که به وسیله اجرا یا مشارکت در عملیات تروریستی یا حمایت از عملیات نظامی برای زوال، تضعیف و براندازی دولت مذکور یا کل دستگاه حاکمه آن کشور انجام می‌شود.

کمک‌های مادی و معنوی (مثل حمایت سیاسی) به گروه‌های مخالف و مشارکت در عملیاتی چون بمب گذاری، مین‌گذاری بنادر و سواحل، آدم ربایی و هواپیماربایی و ترور مقام‌های عالی مملکتی، نمونه‌هایی از تروریسم دولتی هستند.

و همچنین این واژه می تواند شامل دولت یا دولتهایی شود که علیه مخالفان و اپوزسیون خودش اقدام به عملیات نظامی از نوع تروریستی می‌کنند.

ترور غالبان مشی سیاسی حکومتهای نامشروع، دیکتاتوری و استبداری است. حکومت‌های مطلقه فردی که با روشهای نامتعارف از قبیل شکنجه، اعدام و شیوه‌های آزاردهنده غیرقانونی و ایجاد نیروهای مخفی یا نظامی و ایجاد پلیس مخفی و نهادهای سرکوبگر غیرقانونی و تعریف نشده و خودسرانه، مخالفان خود را سرکوب و در دل آنها رعب و وحشت می‌اندازند و مانند بختک سایه شوم خود را همواره بر زندگی فردی و اجتماعی مردم می‌اندازند و با ورود به حریم خصوصی زندگی مخالفان‌شان امکان هرگونه زندگی توأم با آسایش خیال و لذت، فعالیت فردی و اجتماعی را از آنها سلب می کنند.

هراس افکنی و  اقدام به روشهای خرابکارانه گروه‌های دست راستی و دست چپی برای باج گرفتن و یا ترساندن دولت نیز در زمره اقدامات تروریستی تعریف شده است.

برایان جنکینز از خبرنگاران مشهور در موضوع تروریسم، تروریسم دولتی را «جنگ از طریق قائم مقام» تعریف می‌کند. وی می‌گوید: «این کشورها (پیروان تروریسم دولتی) بر محدودیت‌های جنگ‌های متعارف واقف‌اند؛ بنابراین ترجیح می‌دهند از امکانات سازمان‌های تروریستی، که خود راساً آنها را ایجاد کرده‌اند یا تغذیه مالی آنها را بر عهده دارند، برای تهدید دشمن یا اخلال در ثبات سیاسی و اقتصادی آن کشور یا ایجاد بی‌ثباتی سیاسی و اقتصادی در آن مملکت بهره گیرند». جنکینس معتقد است که این شکل از تروریسم به سرمایه‌گذاری بسیار کمتری نسبت به یک جنگ متعارف نیاز دارد، دشمن را از پای می‌اندازد و می‌توان ارتباط با تروریست‌ها را به‌طور کلی منکر شد.

تفاوت تروریسم دولتی و غیردولتی

تفاوت عمده تروریسم دولتی و تروریسم غیردولتی در مجری آن است. بدین معنی که مجری و طراح اعمال تروریستی غیردولتی افراد، گروه‌ها و احزاب اند، و مجری و طراحی اعمال تروریستی دولتی، یک دولت یا چند دولت خاص هستند.

علاوه بر این دخالت دولت یا دولت‌ها در اعمال تروریستی دو گونه‌است:

1.     به صورت مستقیم؛ یعنی خود دولت اعمال تروریستی را علیه دولت یا گروه اپوزسیون انجام می‌دهد.

2.     به صورت غیرمستقیم؛ یعنی به وسیله فرستادن کمک‌های مادی مانند اسلحه، مهمات و وسایل پیشرفته نظامی در اختیار گروه‌های مخالف دولت مذکور قرار داده شود یا از گروه‌های مزبور حمایت سیاسی یا اقتصادی یا تبلیغاتی شود.

به اعتقاد مؤلفان کتاب فرهنگ اصطلاحات سیاسی و استراتژیک، سه مقوله را باید از تروریسم دولتی استثنا نمود و غیردولتی تلقی کرد.

1.     گروه‌های آزادی‌بخش ملی

2.     گروه‌های انقلابی

3.     گروه‌های قومی یا مذهبی

جمهوری اسلامی ایران و پرونده های تروریسم دولتی

پس از انقلاب ۱۳۵۷ برخی کشورها، سازمان‌ها و دادگاه‌ها، جمهوری اسلامی ایران را به دست داشتن در اقدامات تروریستی یا حمایت از گروه‌های تروریستی متهم یا محکوم کرده‌اند.

از جمله این کشورها اسرائیل، آلمان، آرژانتین و انگلیس هستند. دولت آمریکا نیز رژیم ایران را متهم به حمایت از چندین گروه تروریستی در جهان همچون گروه حزب‌الله لبنان، گروه حماس فلسطین و چند گروه فلسطینی دیگر، حشدالشعبی و النجبا در عراق که در فهرست گروه‌های تروریستی دولت این کشور قرار دارند کرده‌است. همچنین دولت آمریکا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و وزارت دفاع ایران را در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داده‌است.

 وزارت خارجه ایالات متحده در روز پنجشنبه ۲ ژوئن ۲۰۱۶ در گزارش سالانه خود درباره تروریسم جهانی اعلام داشت، حکومت ایران با وجود رسیدن به توافق جامع با قدرت‌های جهانی بر سر برنامه هسته‌ای خود، همچنان اصلی‌ترین کشور حامی تروریسم در جهان است.

در سال ۲۰۱۶ میلادی تنها کشور حامی تروریست و تروریسم جهانی در سطح بین‌الملل همچنان دولت اسلامی ایران محسوب می‌شود دولت آلمان چند تن از مقامت بلندپایه حکومت ایران را که در دادگاه میکونوس به دخالت در عملیات تروریستی محکوم شده بودند را تحت پیگرد قضایی قرار داده‌است

در گزارش آمریکا درباره تروریسم در سال ۲۰۱۶ که توسط وزارت امور خارجه این کشور در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۷ در هفت فصل منتشر گردید گزارش شده‌است که ایران همچنان در راس کشورهای حامی تروریسم است وتهدیدهای ایران علیه منافع آمریکا و متحدان آن باقی است. نیروی قدس سپاه پاسداران به همراه شرکا، متحدین و عوامل ایران به نقش بی‌ثبات‌کننده در درگیری‌های عراق، سوریه و یمن ادامه دادند. همچنین این کشور به تأمین سلاح و منابع اقتصادی گروه‌های شبه نظامی شیعی در بحرین نیز ادامه داده‌است.

بیشتر بخوانید »

بستن حسابهای سران جمهوری اسلامی در اینستاگرام

اینستاگرام حساب سران نظام ملاها در ایران را می بندند

رسانه‌های حکومتی خبر دادند اینستاگرام بعد از بستن صفحات سرکردگان سپاه پاسداران ، در حال مسدود کردن اکانت کاربرانی است که هشتگ #من_هم_سپاهی_ام را زده‌اند.

o        صفحه پاسدار سعید قاسمی هم از اینستاگرام حذف شد.

o        صفحه پاسدار علی فضلی هم از اینستاگرام حذف شد.

o        صفحه اینستاگرام خامنه‌ای به زبان انگلیسی مسدود شد.

o        صفحه اینستاگرام پاسدار یحیی رحیم‌صفوی توسط اینستاگرام حذف شد.

o        صفحه آخوند نور مفیدی نماینده خامنه ای در گلستان که در لباس پاسداری بود از اینستاگرام حذف شد.

و عده دیگری از ترس بسته شدن حسابهایشان در حال تغییر شکل ومحتوای اکانت اینستاگرامی خود هستند، مانند امیر علی حاج زاده

صفحه اینستاگرام امیرعلی حاج زاده از فرماندهان سپاه پاسداران

بیشتر بخوانید »

سد گتوند، یک فاجعه زیست محیطی توسط سپاه پاسداران

ساخت سد گتوند یک فاجعه زیست محیطی

توسط سپاه پاسداران

سد گتوند در استان خوزستان که خشت اول آن کج گذارده شد، یک فاجعه زیست محیطی برای جنوب ایران را رقم زده است. سدی که تنها دستاوردش امروز شور کردن کارون است و باید به « موزه عبرت محیط زیست « تبدیل گردد.

 

سد گتوند،فاجعه طراحی شده توسط سپاه پاسداران

بیشتر بخوانید »